Ο ναός αυτός βρίσκεται στο κέντρο του Παραλιμνίου στο μέσο του βυζαντινού ναού της Παναγίας, γνωστού επίσης ως «της Αγίας Άννας»(13ος αιώνας) και του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Γεωργίου, που κτίστηκε το 1963 – 1966. Σε επιγραφή που υπήρχε στο βόρειο τοίχο της εκκλησίας δίνεται η πληροφορία ότι ο σημερινός ναός κτίστηκε το 1859, στη θέση παλαιοτέρου βυζαντινού ναού από τον οποίο διασώθηκαν τμήματα και ενσωματώθηκαν στο νεώτερο. Τα θυρανοίξια της εκκλησίας έγιναν το Σεπτέμβριο του 1876 από τον Αρχιεπίσκοπο Σωφρόνιο. Πρόκειται για μια πετρόκτιστη καμαροσκέπαστη εκκλησία με επιρροές από τη γοτθική αρχιτεκτονική ιδιαίτερα στην διακόσμηση των εισόδων και των παραθύρων με οξυκόρυφα τόξα. Το καμπαναριό αποτελεί μεταγενέστερο κτίσμα.
Στο εσωτερικό του ναού ξεχωρίζει το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο του 19ου αιώνα. Της ίδιας περιόδου είναι ο άμβωνας και ο επισκοπικός θρόνος. Το κάτω κτιστό μέρος της Αγίας Τράπεζας με τον γραπτό διάκοσμο ανάγεται στον 17ο αιώνα, ενώ αργότερα μετά από δυο αιώνες προστέθηκε το άνω ξυλόγλυπτο κουβούκλιο της.
Ο ναός δεν είναι πλήρως αγιογραφημένος. Από τις τοιχογραφίες ξεχωρίζει η αναπαράσταση του Αγίου Γεωργίου του έφιππου που γεμίζει όλο το τύμπανο του τυφλού τόξου στο βόρειο τοίχο .
Η συγκεκριμένη εκκλησία εξυπηρέτησε τις λατρευτικές ανάγκες του Παραλιμνίου για εκατόν σχεδόν χρόνια και συνδέθηκε με μοναδικές ιστορικές στιγμές της πόλης. Η αύξηση του πληθυσμού της κοινότητας οδήγησε κατά την περίοδο του ’60 να κτιστεί στον ίδιο χώρο μιας μεγαλύτερη εκκλησία επίσης αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο.
