Στην είσοδο της κοινότητας της Γαλάτας συναντάμε ένα μικρό εκκλησάκι του 15ου αιώνα, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Κτισμένο στα πρότυπα αρχιτεκτονικής των εξωκλησιών της ορεινής Κύπρου ανήκει στον τύπο του φραγκοβυζαντινού ναού , με επικλινή ξύλινη στέγη με κεραμίδια. Είναι κτισμένος με ακατέργαστες πέτρες και λάσπη. Στο εξωκλήσι διασώζονται σπαράγματα τοιχογραφιών, οι οποίες χρονολογούνται στις αρχές του 16ου αιώνα.
Κάθε χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου τελείται στο εξωκλήσι λειτουργία εις μνήμη του Αγίου Νικολάου.
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας από εύπορη και ευσεβή οικογένεια. Από νεαρή ηλικία αφοσιώθηκε στα Θεία. Στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας, ενώ αργότερα αναγορεύτηκε Αρχιεπίσκοπος Μυρών της Λυκίας. Από αυτή τη θέση ανέπτυξε έντονη φιλανθρωπική δράση ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα ιδρύματα. Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως στο αυτοκρατορικό θρόνο ανήλθε ο Μέγας Κωνσταντίνος ο Νικόλαος επανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, όπου και συνέχισε το φιλανθρωπικό του έργο. Ο άγιος Νικόλαος εκοιμήθηκε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου το 343 μ.Χ. Μετά το θάνατό του ονομάστηκε «μυροβλήτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση τα λείψανα του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο μύρο. Θεωρείται προστάτης των ναυτικών, καθώς στο βίο του αναφέρονται πολλά θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα.
