Μία διαφορετική προσέγγιση στην ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου μας.
Η ορεινή περιοχή Λάρνακας αποτελείται από μικρά πανέμορφα χωριά που είναι ξακουστά για την πολιτιστική τους κληρονομιά. Ο Κάτω Δρυς, είναι ένα από αυτά τα χωριά-φάρους του πολιτισμού μας.
Το χωριό Κάτω Δρυς, βρίσκεται νοτιοδυτικά της επαρχίας Λάρνακας και συνορεύει με τα χωριά Λεύκαρα και Βάβλα. Πιστεύεται ότι το χωριό πήρε το όνομα του από το πλήθος Δρυών που υπήρχαν κάποτε.
Ο Κάτω Δρυς αποτελεί φωτεινό παράδειγμα της πολιτιστικής κληρονομιάς μας με τα πολύχρωμα σπιτάκια του, τα στενά δρομάκια, το ενετικό γεφύρι, τις πέτρινες βρύσες, τις παλιές εκκλησίες, αλλά κυρίως με τη θέληση των κατοίκων να κρατήσουν ζωντανή την ιστορία και την παράδοση μας. Φωτεινό παράδειγμα αποτελεί το δημιούργημα του Κυρίου Ιάκωβου και της Κυρίας Έλλης Κορνιώτη, το μουσείο «μέλισσας και κεντήματος». Οι δυο τους προσπάθησαν με το έμπειρο μάτι τους να βρουν και να συλλέξουν παλιά αντικείμενα με πολιτιστική και πολιτισμική αξία, αφημένα στην φθορά του χρόνου, να τα συντηρήσουν και να τα εκθέσουν. Το μουσείο βρίσκεται σε ένα παραδοσιακό σπίτι που ανήκει στην οικογένεια και είναι αφιερωμένο στους Κύπριους εθελοντές των Βαλκανικών πολέμων του 1912 και κυρίως στον παππού Ιωσήφ Τσαμίλλη ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην συγκεκριμένη οικία.
Το σπίτι είναι κτισμένο σε δύο επίπεδα, το καθένα από τα οποία φιλοξενεί 3 δωμάτια. Το κάθε δωμάτιο κατέχει τη δική του θεματολογία. Το πρώτο δωμάτιο του κάτω επιπέδου είναι αφιερωμένο στη μελισσοκομία και την παρασκευή Ζιβανίας. Υπάρχουν εκθέματα όπως παλιές κυψέλες, κηρήθρες, παλιές μελισσοκομικές στολές. Στην άλλη γωνιά του δωματίου βρίσκονται εκθέματα που δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο παρασκευαζόταν παλιά η Ζιβανία καθώς και διάφορα εργαλεία που χρησιμοποιούνταν όπως ο παλιός αποστακτήρας. Στους τοίχους του δωματίου μπορούμε να δούμε φωτογραφίες μιας άλλη εποχής που μας φέρνουν πιο κοντά στον παραδοσιακό τρόπο επεξεργασίας και παρασκευής των προϊόντων αυτών.
Η θεματολογία του δεύτερου δωματίου επικεντρώνεται στον Κύπριο αγρότη και την παλιά αγροτική ζωή. Υπάρχουν εκθέματα όπως γεωργικά εργαλεία καθώς και φωτογραφίες που μας μεταφέρουν τον πόνο και τον μόχθο του Κύπριου αγρότη καθώς και τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής.
Το επόμενο δωμάτιο αποτυπώνει το παραδοσιακό Κυπριακό νοικοκυριό καθώς και τον αγώνα της Κύπριας μάνας να συντηρήσει το σπίτι και την οικογένεια της. Υπάρχουν διάφορα παλιά μαγειρικά σκεύη, σκεύη αποθήκευσης τροφίμων καθώς και άλλα οικιακά σκεύη της τότε εποχής. Υπέροχα διακοσμημένες είναι οι κολοκύθες, οι οποίες χρησίμευαν για την αποθήκευση διαφόρων υγρών.
Ανεβαίνοντας στο επόμενο επίπεδο, βρίσκουμε το δωμάτιο με τους αργαλειούς, τα υπέροχα κεντήματα, υφασμένα με μεγάλη τέχνη καθώς και ένα παραδοσιακό σκαλιστό κρεβάτι στρωμένο με κεντητά σεντόνια με πανέμορφα σχέδια.
Στα επόμενα δύο δωμάτια βρίσκουμε συγκεντρωμένα αρκετά εντυπωσιακά κεντήματα, οικιακά κειμήλια (όπως παλιά διαβατήρια, φωτογραφίες, σημειωματάρια), διάφορα ενδύματα και φωτογραφίες της τότε εποχής. Είναι πραγματικά απίστευτος ο αριθμός και η ποικιλία των εκθεμάτων.
Η επίσκεψη στο μουσείο μας άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Είναι αξιοθαύμαστη η προσπάθεια των ιδιοκτητών που κατάφεραν να αποτυπώσουν μέσα από το μουσείο τους τον παραδοσιακό τρόπο ζωής του μέσου Κύπριου μιας άλλης εποχής και να μας εισάγουν σε ένα κόσμο ο οποίος τείνει να λησμονηθεί στις μέρες μας. Είναι πράγματι εκπληκτική η εμπειρία που αποκομίσαμε μέσα από την υπέροχη φιλοξενία και την προθυμία της κυρίας Έλλης να μας λύσει κάθε απορία που εκφράζαμε. Τους εκφράζουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και τα θερμά μας συγχαρητήρια για την πραγματικά αξιέπαινη τους προσπάθεια.
