Ιερά Μονή Παναγίας Αμιρούς στη Αψιού

Κοντά στο χωριό Αψιού της επαρχίας Λεμεσού, σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία με μαγευτική θέα στη θάλασσα του Ζυγίου, βρίσκεται το Μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης Αμιρούς. Η πρώτη επίσημη αναφορά σε αυτό χρονολογείται στα 1568, όμως λέγεται ότι ιδρύθηκε τον 12ο αι. ως βασιλικό μοναστήρι. Για το πώς απέκτησε το όνομά του υπάρχουν πολλές ερμηνείες. Η επικρατέστερη αναφέρει ότι κάποιος Εμίρης από την Συρία είχε μια κόρη τυφλή εκ γενετής. Προσπαθώντας να βρει τρόπο να τη γιατρέψει θέλησε να την πάρει στο εξωτερικό. Όμως όταν βρίσκονταν με το πλοίο έξω από τις ακτές της Αμαθούντας η τυφλή κόρη είδε για πρώτη φορά φως σε κάποιο σημείο της ακτής. Ακολουθώντας το φως οδηγήθηκαν σε ένα βράχο από όπου ανέβλυζε ιαματικό αγίασμα. Η κόρη του Εμίρη ένιψε το πρόσωπό της με νερό από το αγίασμα και αμέσως βρήκε το φως της. Στο ίδιο σημείο βρέθηκε και μια εικόνα της Παναγίας Βρεφοκρατούσας, χρονολογούμενη στην εποχή της εικονομαχίας. Ο Εμίρης λοιπόν, για να ευχαριστήσει την Παναγία έχτισε εκεί ένα ναό προς τιμήν της.

Ο ναός αυτός διατηρείται μέχρι σήμερα στο χωριό Αψιού ανακαινισμένος, ενώ η θαυματουργή εικόνα έχει ενσωματωθεί σε μεγαλύτερη εικόνα της Θεοτόκου του 16ου αιώνα και βρίσκεται τοποθετημένη στο ξυλόγλυπτο, επιχρυσωμένο τέμπλο της Μονής. Από τον τίτλο του Εμίρη και της κόρης του (εμιρού) και μετά από παραφθορά της λέξης ονομάστηκε το μοναστήρι Αμιρού. Μια παραλλαγή της ιστορίας θέλει τον ίδιο τον Εμίρη να είναι τυφλός. Υπάρχουν όμως και πολλοί μελετητές που δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η ονομασία της Μονής να προέρχεται από τον κτήτορά της που πιθανόν να ονομαζόταν Αμιράς, επώνυμο που συναντάται στη Σμύρνη και αλλού.

Το μοναστήρι ήταν αρχικά αντρικό και την περίοδο της ακμής του (17ος αι.) φιλοξενούσε 101 μοναχούς. Ήταν δε αρκετά πλούσιο με πολλά κτήματα γύρω από τη Μονή που τον καιρό της παρακμής της άρχισαν να πωλούνται στους κατοίκους των γύρω χωριών.

Το μοναστήρι εγκαταλείφτηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και για πολλά χρόνια κρατήθηκε στη αφάνεια. Ώσπου το 1997 μια γερόντισσα, η μακαριστή Μαρία, το ξανάφερε στη ζωή. Με δικές της προσπάθειες η Μονή ανακαινίστηκε και επαναλειτούργησε ως γυναικείο πια μοναστήρι, αφιερωμένο στη Ζωοδόχο Πηγή. Χάρη στην συνδρομή της Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού πολλά κτήματα αγοράστηκαν ξανά. Τα τελευταία πέντε χρόνια η Μονή γίνεται όλο και πιο γνωστή, χάρη στη θαυματουργό δύναμη της Παναγίας και του ιαματικού αγιάσματος που εξακολουθεί να αναβλύζει. Σήμερα στη Μονή εγκαταβιούν πέντε μοναχές. Λειτουργεί με πανήγυρη κάθε Παρασκευή της Διακαινησίμου, ημέρα γιορτής της Μονής, ενώ υπάρχουν σχέδια για την οικοδόμηση νέου μοναστηριού. Είναι ανοιχτό στους επισκέπτες καθημερινώς από 8 π.μ.-1 μ.μ. και από 4 μ.μ.-7 μ.μ. και τις Κυριακές όλη μέρα. Τις Παρασκευές είναι κλειστό. Κάθε Σάββατο τελούνται μνημόσυνα. Η Θεία Λειτουργία τελείται 3-4 φορές την εβδομάδα και οπωσδήποτε κάθε Σάββατο και Κυριακή. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το τηλέφωνο 25542035.

Η γερόντισσα Μαρία απεβίωσε στις 7/10/2001 και κατά την επιθυμία της ενταφιάσθηκε στο χώρο του μοναστηριού. Όμως το πνεύμα της βρίσκεται ακόμα κοντά στις αδελφές της και στηρίζει την προσπάθειά τους για την ανασύσταση της Μονής.