Μια περιοχή γεμάτη θρύλους και παραδόσεις, τοπωνύμια συνδυασμένα με ιστορίες βγαλμένες από την αρχαιότητα. Λουτρά της Αφροδίτης, ο Σπήλιος της Ρήγαινας, ο Πύργος της Ρήγαινας αποτελούν μόνο μερικά από αυτά τα τοπωνύμια. Η ξεχωριστή ομορφιά του Ακάμα με την άγρια φυσική ομορφιά σε συνδυασμό με το απροσπέλαστο του τοπίου ήταν αρκετά για να τοποθετήσουν εδώ την κατοικία της θεάς Αφροδίτης αλλά και να αποτελέσει τόπος συνάντησης παράνομων και μη ερωτευμένων ζευγαριών, όπως η περιοχή Σμιγιές, σημείο όπου έσμιξαν η Ρήγαινα και ο Διγενής, ή η «Πηγή του Έρωτα» γνωστή ως «Φοντάνα Αμορόζα» σημείο όπου η θεά Αφροδίτη συνήθιζε να παίρνει τους εραστές της μακριά από τους ανθρώπους.
Μετέπειτα κατά τα πρωτοβυζαντινά χρόνια την απομακρυσμένη και δασώδη αυτή περιοχή επέλεγαν διάφοροι ασκητές για να μονάσουν σε λαξευμένα σπήλαια και να ζήσουν μια ασκητική ζωή κοντά στη φύση και στο Θεό. Σταδιακά κοντά στους ασκητές άρχισαν να κτίζονται μικρά εκκλησάκια και μοναστήρια, που αποτέλεσαν μεταγενέστερα τους ενοριακούς ναούς των οικισμών που κτίστηκαν γύρω από αυτά. Οι περισσότεροι αυτοί οικισμοί στην πορεία καταστράφηκαν κυρίως από τις αραβικές επιδρομές. Τα μοναστήρια, οι ναοί και οι οικισμοί κτισμένα κατά μήκος της χερσονήσου του Ακάμα παρέμειναν γνωστά ως τοπωνύμια. Άγιος Κόνων, Άγιος Νικόλαος, Άγιος Επιφάνιος είναι μόνο μερικά από αυτά. Παρόλα αυτά η περιοχή φαίνεται να κατοικήθηκε από τα νεολιθικά χρόνια και έπειτα κατά την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο.
Το όνομα της περιοχής του Ακάμα προήλθε σύμφωνα με μια εκδοχή από τον τρωικό ήρωα Ακάμαντα, γιο του Θησέα και της Φαίδρας, ο οποίος ήλθε στην Κύπρο και έκτισε αποικία. Μια άλλη εκδοχή για την προέλευση του ονόματος αναφέρει πως προήλθε από το στερητικό α και το ρήμα ακάμωτος (==ακαλλιέργητος), ενώ μια τρίτη εκδοχή αναφέρει πως προήλθε από το στερητικό α και το ρήμα καίω, επειδή σύμφωνα με την παράδοση, ο Ακάμας ήταν η μοναδική περιοχή της Κύπρου που δεν είχε καεί από τις πυρπολήσεις των Αράβων.
Η περιοχή του Ακάμα βρίσκεται στο δυτικότερο τμήμα της Κύπρου, που περιλαμβάνει την ομώνυμη χερσόνησο και το ομώνυμο δάσος. Γύρω από τον Ακάμα βρίσκονται διάσπαρτα μικρά παραδοσιακά χωριά όπως η Ίνεια, η Δρούσεια, η Πέγεια, ο Κάθηκας και οι Αρόδες, χωριά με απαράμιλλη γραφικότητα και ομορφιά.
Το παρθένο τοπίο της περιοχής, η μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα και πανίδα, οι απόκρημνες βουνοπλαγιές, οι όμορφες φυσικές ακρογιαλιές καθιστούν τον Ακάμα ως ένα μικρό παράδεισο, ένα παράδεισο προς εξερεύνηση ιδιαίτερα για τους λάτρεις της φύσης. Εδώ φύονται σπάνια ενδημικά φυτά και ζουν αλεπούδες, φίδια και άλλα ερπετά, ενώ από εδώ περνά και ένα μεγάλος αριθμός μεταναστευτικών πουλιών. Δυο είδη χελώνας η πράσινη χελώνα και η κοινή χελώνα, η καρέτα καρέτα, ζουν και αναπαράγονται στις παραλίες του Ακάμα. Τα κυρίαρχα δέντρα της περιοχής είναι ο πεύκος, ο αόρατος και η αγριελιά. Στην περιοχή υπάρχει επίσης μια ποικιλία από θαμνώδη βλάστηση αλλά και πολλά αγριολούλουδα, όπως λαλέδες, κυκλάμινα, τουλίπες, μαργαρίτες, κρινάκια κ.α. τα οποία όταν ανθίσουν την άνοιξη δημιουργούν μια πανδαισία χρωμάτων.
Η περιοχή του Ακάμα συγκεντρώνει και μια ποικιλία γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, που περιλαμβάνουν βαθιές κοιλάδες, σπηλιές, φαράγγια, θαλασσινές σπηλιές, νησάκια , το καθένα από τα οποία συγκεντρώνει τη δική του χλωρίδα και πανίδα με αποτέλεσμα τη δημιουργία διαφόρων μικροκλιμάτων στην περιοχή. Άξιο αναφοράς αποτελεί το φαράγγι του Άβακα, η πρόσβαση στο οποίο γίνεται μέσω ενός μονοπατιού το οποίο απλώνεται κατά μήκος της κοίτης του ποταμού «Αυγά» και καλύπτεται περιμετρικά από πυκνή βλάστηση. Το φαράγγι χαρακτηρίζεται από την πλούσια βιοποικιλότητα και αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους παρατηρητές των πουλιών.
Στην περιοχή του Ακάμα στέκουν ακόμα απομεινάρια φούρνων και καμινιών, προερχόμενα από τα μεταλλεία μαγνησίου που λειτουργούσαν στην περιοχή. Τα μεταλλεία αυτά λειτουργούσαν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ολόκληρη η περιοχή του Ακάμα αποτελεί πόλο έλξης για τους φυσιολάτρες αλλά και τους επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Σήμερα υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες ως προς την έκταση της περιοχής που καθορίζεται ως Ακάμας και πρέπει να κηρυχτεί σε προστατευόμενη περιοχή (Εθνικό Πάρκο) και στο πού βρίσκονται τα όρια της ιδιωτικής γης που θα προσφέρεται για «αναπτυξιακές» επεμβάσεις και για τουριστική αξιοποίηση. Το σίγουρο είναι πως ο Ακάμας με τον τεράστιο φυσικό, ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο αξίζει το σεβασμό μας, καθώς αποτελεί ένας εθνικός θησαυρός που πρέπει να το διαφυλάξουμε και να τον κρατήσουμε ζωντανό για τις μελλοντικές γενιές.
