Ψηλός, μαυριδερός, με λεπτή σωματική διάπλαση, εξαιρετικά λιτοδίαιτος και εγκρατής. Αντιπαθούσε τα συμπόσια, είχε μεγάλη αδυναμία στα σύκα, του άρεσε να κάθεται και να καίγεται κάτω από τον ήλιο και φέρεται να μην είχε αρρωστήσει ποτέ σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Με τον τρόπο αυτό περιγράφεται ο Ζήνων ο Κιτιεύς από πηγές τις εποχές του.

Ήταν 10 Μαΐου όταν ο Μιχαλάκης Καραολής (23 ετών) και ο Ανδρέας Δημητρίου (22 ετών) περνούσαν στο πάνθεον των ηρώων. Οι δυο ήρωες υπήρξαν τα πρώτα μέλη της ΕΟΚΑ, στα οποία εφαρμόστηκε η θανατική ποινή.

Ο ποιητής με τη σημαντικότερη συμβολή μετά το Βασίλη Μιχαηλίδη στην ανάδειξη και στη μετάπλαση της κυπριακής διαλέκτου .

Ο Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος αποτέλεσε μία από τις ηρωικότερες μορφές που έδρασαν στον κυπριακό χώρο. Με περίσσια γενναιότητα προσπάθησε να αναχαιτίσει την τουρκική προέλαση στην Κύπρο, πράγμα, όμως, που δεν κατάφερε πέφτοντας ηρωικά στα οθωμανικά χέρια.

Εσύ δεν λες τίποτα

μα εγώ θα σου πω γι’ αυτό το νησί

που ήταν όνειρο χτες και θυμάρι κι αμίαντο

και σήμερα ποτάμι οδύνης

(Εσύ δεν λες τίποτα, Από τη συλλογή «Ο δρόμος της ποίησης Β’» 1976)

Τοπιογράφος και ο πρώτος δάσκαλος της κυπριακής υδατογραφίας, ο Ιωάννης Κισσονέργης, αποτελεί τρανό παράδειγμα των ανθρώπων με έμφυτο καλλιτεχνικό ταλέντο.

«Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», μια φράση που θα ταίριαζε απόλυτα στην πορεία ζωής του μεγαλύτερου δραγομάνου της Κύπρου, του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου.

Στηριζόμενος σε προφορικές παραδόσεις της εποχής, σε προσωπικά του βιώματα και σε προσωπικές του έρευνες, ο Λεόντιος Μαχαιράς φωτίζει μια σημαντική περίοδο της ιστορίας του νησιού, αποτελώντας ένα από τους σημαντικότερους αφηγητές και χρονογράφους των Μεσαιωνικών χρόνων στην Κύπρο.

«(…) η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά, την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη να θυσιαστεί για την ελευθερία της που...

Βασίλης Μιχαηλίδης: ο εθνικός ποιητής-σύμβολο της Κύπρου, οι συνεχείς αποτυχίες, η ποιητική του ευφυία και το άδοξο τέλος της πολυτάραχης ζωής ενός από τους σπουδαιότερους ποιητάρηδες που ανέδειξε ποτέ το νησί.

Αδαμάντιος Διαμαντής : «Όλοι ξέρουμε ότι ο καλός άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα και καλός καλλιτέχνης. Κανείς, όμως, δεν θα γίνει γνήσιος καλλιτέχνης, αν δεν είναι σπουδαίος άνθρωπος(…)» Μάρκ Σαγκάλ

«Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος» . Αυτό το σπουδαίο επίγραμμα που κοσμεί τον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη στο Ηράκλειο της Κρήτης μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί από τον ίδιο το συγγραφέα στο έργο του «Ασκητική» εντούτοις δεν αποτελεί δική του φράση, παρόλο που ο ίδιος είχε ζητήσει να χαραχθεί πάνω στον τάφο του. Στην...

Ο διανοούμενος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, ο ήρωας που αρνήθηκε τη δωροδοκία από τον Άγγλο διοικητή Χάρτιγκ απαντώντας πως «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα αλλά περί αρετής(...)». Μια απάντηση που άλλωστε άρμοζε σε ένα νέο γαλουχημένο με τα εθνικά ιδεώδη και την ελληνική παιδεία.