Πρόκειται για μια τεράστια πέτρα που βρίσκεται στο άκρο της επαρχίας Πάφου, κατά μήκος του κεντρικού δρόμου από την Πάφο προς Λεμεσό. Η πολύ ωραία αυτή παραλία ονομάζεται «Ακτή της Αφροδίτης» και πολλοί είναι αυτοί που την αναζητούν. Ο συγκεκριμένος βράχος υπάρχει ως αναφορά στη Θεογονία του Ησίοδου, έχει εμπνεύσει τον Μποτιτσέλι («Η Γέννηση της Αφροδίτης») και εμφανίζεται σε τοιχογραφία στην Πομπηία. Αποτελεί ένα ενδιαφέρον γεωλογικό φαινόμενο που δημιουργεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα φύσης στην Κύπρο. Στην περιοχή νότια της Πέτρας του Ρωμιού σύμφωνα με τους γεωλόγους είναι και το σημείο σύγκρουσης αφρικανικής και ευρασιατικής πλάκας που είχε ως συνέπεια τη βύθιση της πρώτης κάτω από τη δεύτερη. Γεγονός που με τη σειρά του προκάλεσε τη δημιουργία της Κύπρου.
Η Πέτρα του Ρωμιού αποτελεί, ίσως, την πιο ξακουστή πέτρα στον κόσμο. Καμιά άλλη δεν φωτογραφήθηκε όσο αυτή. Καμιά άλλη δεν δέχεται τόσες χιλιάδες επισκέπτες από όλα τα μέρη της Γης και όχι άδικα. Ο διάσημος βράχος της παραλίας ονομάζεται επίσης και βράχος της Αφροδίτης αφού από εκεί δίπλα λένε ότι αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη. Ο βράχος συντροφεύεται από άλλους μικρότερους βράχους μέσα στη θάλασσα και στην παρακείμενη ακτή. Ο αρχαίος μύθος θέλει να είναι η Πέτρα και όλο το σύμπλεγμα των γύρω βράχων, κομμάτια από ένα μεγάλο στρείδι που μετέφερε την Αφροδίτη στις ακτές της Κύπρου αφού την ταξίδεψε στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Ο μύθος της αναδυόμενης Αφροδίτης καταδεικνύει τον τρόπο «γέννησης» της Κύπρου, η οποία εξακολουθεί και σήμερα να αναδύεται από τα νερά της Μεσογείου.
Το όνομα Πέτρα του Ρωμιού συνδέεται με τον θρυλικό Βυζαντινό ήρωα, Διγενή Ακρίτα. Ο μύθος θέλει τον Διγενή να ρίχνει τον τεράστιο αυτό βράχο από τον Πενταδάκτυλο, για να κατατροπώσει τους Σαρακηνούς πειρατές που ετοιμάζονταν για λεηλασία στον κόλπο. Ο βράχος έμεινε εκεί για πάντα από τότε. Λέγεται ότι με το ένα χέρι πιάστηκε από την οροσειρά της Κερύνειας, σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις πέντε βουνοκορφές του Πενταδακτύλου, ενώ με το άλλο χέρι σήκωσε τον τεράστιο βράχο, με τον οποίο κατέστρεψε τα πλοία του εχθρού. Ο μύθος του Διγενή μας «απαντά» στο ερώτημα για την παρουσία της πέτρας στην νότια ακτογραμμή της Κύπρου. Η γεωλογική σύσταση του βράχου είναι μοναδική σε ολόκληρη την νότια θάλασσα. Γεωλογικά η πέτρα έχει την ίδια σύσταση με τον Πενταδάκτυλο και με το όρος «Ταύρος» της νότιας Τουρκίας.
Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι κατά τα αρχαία χρόνια η παραλία της Πέτρας του Ρωμιού ονομαζόταν Αχνί. Πολλοί πιστεύουν ότι η ονομασία προέρχεται από παράφραση της ονομασίας Αχαιοί και συνδέεται με την παραλία, όπου άραξαν οι Αχαιοί κατά την επιστροφή τους από τον Τρωικό Πόλεμο.
Στην πραγματικότητα ο βράχος αποτελεί μέρος τριών οροσειρών που αναδύονται από τον θαλάσσιο χώρο, μεταξύ της Κύπρου και της Αιγύπτου. Έχουν την ίδια γεωλογική σύσταση και η πρώτη κορυφή των Όρεων που αναδύθηκε είναι η «Πέτρα του Ρωμιού». Όπως κι αν έχει ο κάθε μύθος σε ταξιδεύει μέσα στον χρόνο και σε παίρνει σε εποχές που ο Ελληνισμός μεγαλουργούσε σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο. Ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει την έξοχη φυσική ομορφιά όπου το βουνό ενώνεται νωχελικά με την θάλασσα και δημιουργεί ένα μυθικό τοπίο. Πάνω στο βράχο βρίσκει κανείς απολιθώματα, κοράλλια, φύκια, και κομμάτια από όστρακα. Η παράδοση, η απλόχερη φυσική ομορφιά, ο ήλιος, η θάλασσα, το γαλάζιο του ουρανού παίζουν μεταξύ τους και δημιουργούν ένα πραγματικά ονειρικό θέαμα.
