Το ανεμόδαρτο φρούριο του Βουφαβέντο, σύμφωνα με την παράδοση, αποτελούνταν από 101 δωμάτια, με ένα εκ των οποίων να περιέχει τους θησαυρούς της Ρήγαινας. Το φρούριο είναι κτισμένο στις βουνοκορφές του Πενταδακτύλου σε υψόμετρο 954 μέτρων και μπορεί κανείς να αντικρύσει τη θάλασσα της Κερύνειας.
Ένας από τους μύθους αναφέρει ότι κάθε βράδυ της ανάστασης του Χριστού μία μυστική πόρτα άνοιγε για μικρό χρονικό διάστημα μέσω της οποίας θα μπορούσε κάποιος να έχει πρόσβαση στο δωμάτιο της Ρήγαινας το οποίο απάρτιζαν απροσμέτρητοι θησαυροί. Μία νύκτα της Ανάστασης, σύμφωνα με τον μύθο, ένας βοσκός βρισκόταν τυχαία στην περιοχή. Μαγεμένος από το θέαμα των πολύχρυσων θησαυρών, μπήκε μέσα στο δωμάτιο και άρχισε να τους μαζεύει. Καθώς το έπραττε, η πόρτα έκλεισε και κανένας από τότε δεν τον ξαναείδε. Έτσι, ο μοναδικός άνθρωπος που είδε και προσπάθησε να κλέψει τους αμύθητους θησαυρούς, χάθηκε, ως μία τιμωρία για αυτό του το παράπτωμα.
Μία άλλη παραλλαγή του μύθου αναφέρει ότι μετά τη συλλογή των θησαυρών και αφού βγήκε από την κάμαρα, ο βοσκός έλιωσε σαν λαμπάδα στο φως του ήλιου.
Υπάρχει και η άλλη εκδοχή που αναφέρει ότι τελικά ο βοσκός κατάφερε να επιζήσει επειδή είχε μαζί του ένα ρόδι. Από αυτό, έτρωγε κάθε μέρα και έναν καρπό καταφέρνοντας να βγει από το δωμάτιο την επόμενη χρονιά.
Βέβαια, οι εκδοχές που συνδέονται με αυτήν την περίφημη πόρτα της Ρήγαινας που οδηγούσε στον θησαυρό δεν τελειώνουν εδώ. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας του Χριστός Ανέστη από τους πατέρες, η πόρτα άνοιγε και μετά το πέρας του ψαλμού έκλεινε.
Οι μύθοι αυτοί αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κυπριακής παράδοσης και για αυτό οφείλουμε αποτελέσουμε θεματοφύλακές τους. Προκαλούν πάντοτε το ενδιαφέρον για αυτό άλλωστε είναι διαχρονικοί.
