Όταν επισκέπτεσαι ένα αρχαιολογικό μουσείο έρχεσαι σε επαφή με αντικείμενα, εργαλεία, αγγεία , αγάλματα παλαιότερων εποχών. Είναι σαν να μπαίνεις σε μια χρονομηχανή που σε ταξιδεύει εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν, όπου οι ιδέες, ο τρόπος σκέψης, οι τεχνογνωσίες του παρελθόντος ξετυλίγονται μπροστά σου. Κάποια από αυτά τα εκθέματα μπορεί να τα προσπερνάς αδιάφορα, γιατί αισθάνεσαι πως κάπου τα έχεις ξαναδεί, άλλα όμως σου προκαλούν τόσο δέος ώστε θα μπορούσες να στέκεσαι με τις ώρες και να τα χαζεύεις.
Ένα τέτοιο έκθεμα που σου προκαλεί ρίγος και δέος είναι η αγκαλιασμένη οικογένεια στο Μουσείο του Κουρίου. Το γεγονός ότι το έκθεμα που έχεις μπροστά σου υπήρξε κάτι το ζωντανό, υπήρξαν άνθρωποι και μέλη μιας οικογένειας που ζούσαν μια φυσιολογική ζωή που διακόπηκε απότομα, αυτό από μόνο του αμέσως σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα.
Η οικογένεια αυτή υπήρξε ένα από τα θύματα του καταστροφικού σεισμού που έπληξαν την πόλη του Κουρίου κατά το β’ μισό του 4ου αιώνα μ.Χ. Μια σειρά από σεισμικές δονήσεις που είχαν ως επίκεντρο τις ανατολικές ακτές της Κρήτης έπληξαν την Κρήτη, την Μικρά Ασία, την Αίγυπτο και κατέστρεψαν ολοκληρωτικά το Κούριο. Οι ισχυροί αυτοί σεισμοί σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη πλέον της λατρείας του Απόλλωνα Υλάτη, εξαιτίας της επικράτησης του Χριστιανισμού, οδήγησε σταδιακά στην παρακμή της πόλης και στην ερήμωσή της.
Το 2014 στη διάρκεια των ανασκαφών, που διεξάγονταν στον αρχαιολογικό χώρο του Κουρίου, στα πλαίσια του προγράμματος «Kourion Urban Space Project», υπό τη διεύθυνση του Δρ. Davis, ήρθαν στο φως οι σκελετοί μιας τριμελούς οικογένειας. Η οικογένεια βρέθηκε στη γωνιά ενός δωματίου της οικίας τους σε μια προσπάθειά να σωθούν από το τραγικό τέλος. Φαίνεται όμως να σκοτώθηκαν από την κατάρρευση των μεγάλων λίθων ενός τοίχου της οικίας τους. Οι σκελετοί της οικογένειας βρέθηκαν να είναι αγκαλιασμένοι: η μητέρα να κρατάει στην αγκαλιά της το ενάμισι ετών παιδί της, σε μια προσπάθειά της να το προστατεύσει, ενώ από πάνω της βρέθηκε ο σύζυγός της, ο οποίος κρατούσε σφιχτά και τους δυο στην αγκαλιά του. Η νεαρή γυναίκα φορούσε στα μαλλιά της μία περόνη (είδος καρφίτσας), ενώ ο άνδρας ένα δακτυλίδι που είχε επάνω χαραγμένα τα αρχικά του Χριστού.
Στο αρχαιολογικό μουσείο του Κουρίου η αγκαλιασμένη οικογένεια εκτίθεται όπως ακριβώς αποκαλύφθηκε μέσα από τα χαλάσματα της πόλης του Κουρίου. Στο τοπικό αρχαιολογικό Μουσείο του Κουρίου εκτίθενται τα ευρήματα που προέρχονται από την ακρόπολη του Κουρίου, το ιερό του Απόλλωνα του Υλάτη, την νεκρόπολη του Αγίου Ερμογένη, τις παλαιοχριστιανικές βασιλικές της περιοχής που αντικατοπτρίζουν τις διάφορες φάσεις της ιστορίας της πόλης του Κουρίου.
Αξίζει τέλος να αναφερθεί πως κατά τις τελευταίες ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο του Κουρίου έχει ανευρεθεί ένα μεγάλων διαστάσεων κτίριο που πρόκειται είτε για οικία πλουσίων είτε για δημόσιο κτίριο. Εντός της οικίας εντοπίστηκαν θραύσματα από εισηγμένη, μεγάλων διαστάσεων φιάλη (πιάτο). Η φιάλη είχε κατασκευαστεί από ράβδους γυαλιού λιωμένες πάνω σε σκούρα πράσινη βάση και αποτελεί, ίσως, την αρχαιότερη φιάλη στον κόσμο.
