Ένα μαγευτικό μονοπάτι της φύσης που εκτός από τις φυσικές ομορφιές του χώρου αναδεικνύει θέματα της ιστορίας και της παράδοσης του χωριού. Πρόκειται για μια κυκλική διαδρομή 1,5 χιλιομέτρου και θεωρείται σχετικά εύκολη για να την διαβεί κανείς. Το μονοπάτι περνάει από διάφορα σημεία ενδιαφέροντος, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν σχετικές πληροφοριακές πινακίδες.
Το μονοπάτι περνά από τον ποταμό της Μαραθάσας, ένα εξαιρετικής ομορφιάς μέρος, με θειούχα νερά, το οποίο φέρει και την ονομασία «Λουτρά της Ρήγαινας», καθώς σύμφωνα με την παράδοση η Ρήγαινα με τις αρχόντισσες και τις γυναίκες της συνοδείας της μετέβαιναν στο συγκεκριμένο σημείο για να κάνουν το μπάνιο τους. Είναι γνωστό άλλωστε πως κατά τα μεσαιωνικά χρόνια στα βορειανατολικά της κοινότητας του Μουτουλλά, βρισκόταν ο μεσαιωνικός οικισμός Μάραθος, τον οποίο επέλεγαν ο Ρήγας με την Ρήγαινα και οι άλλοι προύχοντες του νησιού για τη θερινή τους διαμονή. Συνηθισμένη ενασχόληση του Ρήγα και των άλλων αρχόντων κατά τη διαμονή τους εδώ ήταν το κυνήγι .
Λίγα μέτρα πιο κάτω από τα «Λουτρά της Ρήγαινας», κάτω στον ποταμό Σέτραχο βρίσκεται το «Χλιό» (=χλιαρό νερό) που πήρε την ονομασία του από την ύπαρξη θειούχων πηγών. Στις πηγές των θειούχων πηγών μαζεύονταν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι γυναίκες του Μουτουλλά για να πλύνουν τα ρούχα τους. Ο συγκεκριμένος ποταμός αποτέλεσε διαφιλονικούμενο σημείο μεταξύ Μαραθευτών – Λευκατών και η υπόθεση έφτασε μάλιστα μέχρι και το δικαστήριο, για να εκδοθεί τελικά απόφαση υπέρ των Μαραθευτών.
Στη διάρκεια της διαδρομής θα συναντήσετε δυο γέφυρες, εκ των οποίων η μία φέρει την ονομασία «Γέφυρα των Ερωτευμένων», στην οποία τα ζευγάρια καλούνται να κλειδώσουν την αγάπη τους με μια κλειδωνιά και να δώσουν υπόσχεση αιώνιας αγάπης. «Απ’το αντικρινό κλαρί της δάφνης ένα γαρδέλι ερωτευμένο τραγουδάει τον πόνο της αγάπης του (…)» γράφει ο μεγάλος Κύπριος ποιητής Κώστας Μόντης . Οι σχέσεις του Μόντη με τον Μουτουλλά ήταν ιδιαίτερα στενές, καθώς ο Κύπριος ποιητής από το 1934 συνήθιζε να παραθερίζει τα καλοκαίρια στο χωριό, το οποίο αποτελούσε για τον ίδιο πηγή έμπνευσης. Η κοινότητα για να τιμήσει τον μεγάλο ποιητή έφτιαξε προς τιμή του ένα μνημείο.
