Στη δυτική όχθη του ποταμού Κούρη, νότια του χωριού Καντού, δίπλα από τον αυτοκινητόδρομο Λεμεσού - Πάφου, βρίσκεται ένας ιδιαίτερος ναός, αυτός της Αγίας Μαρίνας.

Η ιδιαιτερότητα του ναού οφείλεται στη χρονολόγηση του, καθώς διακρίνεται σε τρεις φάσεις, εκ των οποίων η αρχαιότερη ανάγεται στα μέσα του 11ου αιώνα και η νεότερη στον 15ο αιώνα. Ο ναός έχει αναδειχτεί ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της μεσοβυζαντινής περιόδου και μαζί με την εκκλησία της Παναγίας της Κοφίνου είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα "ΕΥΜΑΘΙΟΣ ΦΙΛΟΚΑΛΗΣ, Ανάδειξη Επιλεγμένων μεσοβυζαντινών μνημείων Κρήτης Κύπρου με καινοτόμες μεθόδους” με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, με σκοπό τη συντήρηση και την σταδιακή αποκατάσταση τους.

Ο ναός ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου με θόλο αντί τρούλο, όπου όμως με την πάροδο του χρόνου και με τις διάφορες μετατροπές, ο αρχικός του χαρακτήρας αλλοιώθηκε. Το μήκος του ναού φτάνει τα 8,80 μ και το πλάτος του τα 4,50 μ. Νεότερη ανακατασκευή αποτελεί το δυτικό τμήμα της, το οποίο χρονολογείται τον 15ο αιώνα και εδραιώθηκε στο θεμέλιο της αρχικής φάσης του ναού. Την ίδια χρονική περίοδο η εκκλησία ενσωματώθηκε σε ένα οικοδομικό σύμπλεγμα με κτίσματα που εκτείνονταν στα νότια αυλής και που συμπεριελάμβανε τέσσερις αίθουσες, πιθανότατα κελιά του Μετοχίου. Άλλωστε σύμφωνα με τη μητρόπολη Κιτίου, ο συγκεκριμένος ναός αποτελούσε μετόχι της Ιεράς Μονής Αμασγού. Το συγκεκριμένο οικοδόμημα ανεγέρθηκε, όπως αναγράφεται και σε σχετική επιγραφή, από την ευεργέτιδα Άννη εις μνήμη του μακαριστού Ηλία.

Παρόλο που ο ναός ήταν κατάγραφος, εντούτοις σώζονται μόνο κάποια σπαράγματα τοιχογραφιών, τα οποία καλύπτουν τρεις διαφορετικές χρονολογικές περιόδους μεταξύ του 12ου και 15ου αιώνα. Από τις παραστάσεις ξεχωρίζουν τα σπαράγματα τοιχογραφίας του έφιππου Αγίου Γεωργίου, που βρίσκονται στο κεντρικό αψίδωμα του βορείου τοίχου.

Αξιοσημείωτη αποτελεί η ύπαρξη τάφων στη βόρεια και ανατολική πλευρά του ναού αλλά και κάτω από το πλακόστρωτο δάπεδο της αυλής. Μάλιστα η ύπαρξη σημαντικού αριθμού νηπιακών τάφων υποδηλώνει τη διαχρονική λατρεία της Αγίας Μαρίνας ως προστάτιδας των νηπίων.