Οι Κύπριοι στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σιδηρόδρομου έβλεπαν τα τρένα περισσότερο ως ένα ωραίο θέαμα παρά ως μεταφορικό μέσο παραμένοντας έτσι πιστοί στις μετακινήσεις τους με τα γαϊδούρια. Συχνά έρχεται στο προσκήνιο η ανάγκη για τη δημιουργία ενός σύγχρονου σιδηροδρομικού δικτύου που θα ενώνει όλες τις πόλεις της Κύπρου. Κάτι τέτοιο σύμφωνα με τις μελέτες θα οδηγούσε στη μείωση των ρύπων αλλά και στην διευκόλυνση των μετακινήσεων των πολιτών. Ενώ όμως η δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου βρίσκεται προς το παρόν στα σχέδια, στο νησί πριν από δεκάδες χρόνια λειτουργούσαν κανονικά σιδηροδρομικές γραμμές.
Ο Κυπριακός Κυβερνητικός Σιδηρόδρομος λειτούργησε για 46 χρόνια από το 1905 μέχρι και το 1951. Με μήκος 122 χιλιόμετρα και με συνολικά 62 ενδιάμεσους σταθμούς ένωνε την πρωτεύουσα με την πόλη της Αμμοχώστου. Η σύλληψη της ιδέας για τη δημιουργία του σιδηρόδρομου ξεκίνησε κατά την περίοδο της αγγλοκρατίας στην Κύπρο, το 1878, από το Βρετανό ύπατο αρμοστή Sir Garnet Wolseley, για να ξεκινήσει τελικά η υλοποίηση της το 1904. Η επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής γινόταν σταδιακά ξεκινώντας από τη γραμμή Αμμοχώστου -Λευκωσίας έπειτα Λευκωσίας – Μόρφου για να καταλήξει στη γραμμή Μόρφου – Ευρύχου.
Το συγκεκριμένο όραμα θα κόστιζε πολλά χρήματα αλλά κάτι τέτοιο θα αναβάθμιζε τον τομέα των μεταφορών, όπως επίσης θα αναζωογονούσε την οικονομία του νησιού μέσα από τις εμπορικές συναλλαγές. Οι ανακοινώσεις που αφορούσαν τα δρομολόγια των τρένων αναγράφονταν σε τρεις γλώσσες: ελληνικά, αγγλικά και τούρκικα, θέλοντας να δείξουν την αμεροληψία της βρετανικής κυβέρνησης. Οι Κύπριοι στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του σιδηρόδρομου έβλεπαν τα τρένα περισσότερο ως ένα ωραίο θέαμα παρά ως μεταφορικό μέσο παραμένοντας έτσι πιστοί στις μετακινήσεις τους με τα γαϊδούρια. Άλλωστε και τα τρένα στην Κύπρο δεν φημίζονταν για την ταχύτητά τους, καθώς αφηγήσεις αναφέρουν, ότι κάποιος θα μπορούσε με άνεση τρέχοντας να ακολουθήσει κατά μήκος το τρένο ή ακόμη και να το προσπεράσει. Επίσης καθυστέρηση μπορούσαν να προκαλέσουν τα κοπάδια ζώων που βοσκούσαν κατά μήκος του σιδηρόδρομου και εισέρχονταν στις ράγες των τρένων, υποχρεώνοντας τους οδηγούς να σταματήσουν την πορεία τους.
Παρόλο που ο Κυπριακός Σιδηρόδρομος αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην ιστορία της Κύπρου εξυπηρετώντας όχι μόνο τους αποικιοκράτες αλλά και τον κυπριακό λαό. Με τη βοήθεια του σιδηρόδρομου μεταφέρονταν εμπορεύματα από και προς το λιμάνι της Αμμοχώστου, μεταφερόταν ξυλεία από το Τρόοδος προς τις πεδιάδες της Μόρφου και της Μεσαορίας, σε συνεργασία με την Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία μετέφερε μεταλλεύματα και ορυκτά, μετέφερε το ταχυδρομείο που έφτανε στο λιμάνι της Αμμοχώστου από τις γειτονικές χώρες μέσω της γραμμής Kvedivial Mail αλλά διένεμε και την αλληλογραφία μεταξύ των πόλεων. Επίσης σε μια προσπάθεια προσέλκυσης μεγαλύτερου επιβατικού κοινού δημιουργήθηκαν ειδικά εκδρομικά δρομολόγια που οδηγούσαν είτε από και προς τις παραλίες είτε προς το ετήσιο φεστιβάλ πορτοκαλιού στην Αμμόχωστο, όπως και σε διάφορα άλλα μεγάλα πανηγύρια και εορτές. Τέλος σημαντικότατος υπήρξε ο ρόλος του σιδηρόδρομου κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, όπου προσέφερε μεγάλη βοήθεια με τη μεταφορά στρατευμάτων, εφοδίων και εξοπλισμού από το λιμάνι της Αμμοχώστου προς το αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
Η ιστορία του Κυπριακού Σιδηρόδρομου έφτασε στο τέλος της το Δεκέμβριο του 1951 με τελευταία διαδρομή το σταθμό της Λευκωσίας προς το σταθμό της Αμμοχώστου. Το υψηλό απαιτούμενο κόστος για τη συντήρηση και την επιδιόρθωση του σιδηρόδρομου σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των οδικών συγκοινωνιών οδήγησαν σταδιακά στο μαρασμό των τρένων και στην τελική εγκατάλειψη τους. Οι σταθμοί κατεδαφίστηκαν ή μετατράπηκαν σε διάφορες άλλες υπηρεσίες, ενώ ο περισσότερος εξοπλισμός πωλήθηκε σε εταιρεία του εξωτερικού.
Σήμερα μπορούμε να θαυμάσουμε αντίγραφο του σιδηροδρομικού σταθμού, καθώς και επισκευασμένο βαγόνι στην περιοχή του Καιμακλίου. Επίσης στην Ευρύχου , στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, στεγάζεται μουσείο, όπου εκτίθενται αυθεντικά έγγραφα, φωτογραφίες, αντικείμενα, βαγόνια, σχετικά με τους σιδηρόδρομους της Κύπρου, ενώ έχει κτιστεί πλατφόρμα και τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής. Άξιο αναφοράς αποτελεί η επισκευή της ατμομηχανής Νο. 1 από τον Άγγλο συνταγματάρχη Turner και η τοποθέτηση της σε βάθρο έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό Αμμοχώστου, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα.
