Βόρεια του χωριού της Αργάκας, σε κοντινή απόσταση από το κοιμητήριο της κοινότητας,βρίσκεται το εξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Μέχρι και το 1821 λειτουργούσε ως μοναστήρι, το οποίο ανήκε στο πατριαρχείο Ιεροσολύμων και φιλοξενούσε ένα ηγούμενο και δυο διακόνους. Τελευταίος ηγούμενος του μοναστηριού υπήρξε ο μοναχός Σωφρόνιος, ένας από τους Εθνομάρτυρες του Ιουλίου του 1821. Σήμερα σώζεται μόνο ο ναός του μοναστηριού, ο οποίος, οικοδομήθηκε εκ νέου μετά την μερική καταστροφή του από πυρκαγιά. Από τον παλαιό ναό διασώθηκε το παλαιό ιερό και ο νότιος τοίχος, τα οποία ενσωματώθηκαν στην παρούσα εκκλησία.
Αποτελεί μια απλή πετρόκτιστη εκκλησία με δυο εισόδους. Εσωτερικά αποτελείται από ένα περίτεχνο ξύλινο τέμπλο, με τρεις πύλες ώστε να καλύπτει και τα δυο ιερά το παλαιό και το νεότερο. Διαθέτει λιγοστές εικόνες πρόσφατα αγιογραφημένες.Το καμπαναριό του εξωκλησιού αποτελεί ένα απλό κτίσμα, το οποίο δεν είναι ενσωματωμένο στην εκκλησία αλλά βρίσκεται στο προαύλιο της.
Ιδιαίτερα περιποιημένος αποτελεί και ο περίβολος της εκκλησίας, ο οποίος αποτελείται από ξύλινα τραπεζάκια και παγκάκια, όπου οι επισκέπτες μπορούν να καθίσουν και να απολαύσουν το υπέροχο τοπίο που απλώνεται μπροστά τους και που αποτελεί ένα συνδυασμό του γαλάζιου της θάλασσας με το πράσινο του δάσους.
Κοντά στο εξωκλήσι, σε μια τοποθεσία γνωστή ως «Βρυσίν του καλογήρου», σώζεται αγίασμα, το οποίο πιστεύεται πως θεραπεύει τα παιδιά που πάσχουν από δερματοπάθειες.
Η Αγία Βαρβάρα αποτελεί την προστάτιδα της κοινότητας Αργακίου και η μνήμη της τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου.
