Ο Πάνος Ζήδρος ήταν ξακουστός κλεφταρματωλός του Ολύμπου που έδρασε μεταξύ του 1630 και του 1750. Καταγόταν από τα Γρεβενά και η οικογένειά του ήταν από τις πιο ονομαστές της Β. Ελλάδας, γνωστή ως Μπρουτζόβλαχοι. Μάλιστα το 1660 ο μέγας Βεζίρης Αχμέτ Κιοπρουλή τους εκχώρησε το εξαρχάτο της Πίνδου. Η δράση του Πάνου απλώθηκε στη Θεσσαλία και τη Μακεδονία και ήταν τόσο έντονη που ανάγκασε τον Σουλτάνο να τον διορίσει με φιρμάνι του «Έξαρχο του Ολύμπου και της Δυτικής Μακεδονίας». Ο Ζήδρος όρισε έδρα του την Ελασσόνα, έδωσε οργάνωση κανονικού κράτους στην περιοχή και διόρισε άλλους αρματολούς και πρωτοπαλίκαρα ως Επάρχους σε κάθε διαμέρισμα. Έλαβε μέρος και στα Ορλωφικά με δράση κυρίως στη Μακεδονία. Καταδιώχτηκε όμως και κατέφυγε στο Αιτωλικό όπου πολιορκήθηκε από τους Τούρκους επί 3 μήνες. Τελικά κατάφερε να τους ξεφύγει και να ξαναγυρίσει στον Όλυμπο. Μετά τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774) αμνηστεύτηκε. Πέθανε από φυσικό θάνατο σε πολύ μεγάλη ηλικία, περίπου 120 χρονών. Μετά το θάνατό του το Εξαρχάτο του παρήκμασε και τελικά καταργήθηκε.
Υπάρχουν πολλά δημοτικά τραγούδια που εξυμνούν την παλικαριά και την δύναμη του Πάνου Ζήδρου. Είναι πολύ πιθανό ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου να άκουσε κάποια από αυτά όταν υπηρετούσε με τον ελληνικό στρατό στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Όταν αργότερα εντάχθηκε στην οργάνωση, από θαυμασμό για τον Έλληνα οπλαρχηγό πήρε το ψευδώνυμο Ζήδρος..
