
Το ψηφιδωτό το οποίο φέρεται να ανήκει σε μια πλούσια έπαυλη απεικονίζει παράσταση αρματοδρομιών σε εξέλιξη εντός ιπποδρόμου. Πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές φάσεις ενός αγώνα. Η σκηνή περιλαμβάνει τέθριππα(άρματα με τέσσερα άλογα) , στα οποία απεικονίζεται όρθιος ο ηνίοχος(οδηγός του άρματος), τα οποία αγωνίζονται γύρω από τον εύριπο(spina). Στην ανατολική άκρη του εύριπου διακρίνεται η meta, δηλαδή το σημείο στροφής των αρμάτων, η οποία αποδίδεται ως ένα κυκλικό βάθρο. Πάνω στον εύριπο απεικονίζονται τρεις κίονες που απολήγουν σε τρία χάλκινα δελφίνια , από τα οποία ρέει νερό και ένας ναΐσκος, αλλά και ο μηχανισμός με τον οποίο μετρούσαν τους γύρους. Ανάμεσα στα άρματα εμφανίζεται ένας έφιππος και δυο πεζοί άνδρες που κρατούν ο ένας μαστίγιο και ο άλλος αγγείο με νερό. Επίσης υπάρχουν επιγραφές στην αρχαία ελληνική που αναφέρονται στα ονόματα των εφίππων και των αλόγων.

Σύμφωνα με την επικεφαλή της ανασκαφή και αρχαιολογική λειτουργό του Τμήματος Αρχαιοτήτων, Δρος Φρύνη Χατζηχριστοφή, μπορεί να έχουμε συχνά σκηνές που απεικονίζουν άλογα ή αναβάτες, αλλά σπάνια εντοπίζονται σκηνές που να απεικονίζουν κούρσες στον ιππόδρομο. Συγκεκριμένα μόλις δυο συναντώνται στην Ελλάδα και συνολικά επτά στον κόσμο, σε επαρχίες που ανήκαν στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Άλλωστε οι Ρωμαίοι είχαν πάθος με τις αρματοδρομίες και αυτό το πάθος τους το μετέφεραν σε όλες τις επαρχίες που βρίσκονταν υπό τη διοίκησή τους.
Στην Κύπρο πιθανότατα να τελούνταν αγωνίσματα ιπποδρομιών ήδη από την αρχαιότητα. Σε επιγραφές των Αθηνών του 2ου αιώνα π.Χ. σώζονται τα ονόματα δυο Κυπρίων, με καταγωγή από την Καρπασία, οι οποίοι υπήρξαν νικητές των Παναθηναίων και συγκεκριμένα σε ιππικούς αγώνες. Ο ένας είχε κερδίσει σε αγώνα επί νεαρού πώλου(πουλάρι), ενώ ο δεύτερος επί ωρίμου ίππου. Ιδιοκτήτες των αρμάτων ήταν εύποροι πολίτες ή ηγεμόνες. Μάλιστα τη δόξα του ολυμπιονίκη την έπαιρνε όχι ο ιππέας ή ο ηνίοχος, αλλά ο ιδιοκτήτης του άρματος.

Παρόλα αυτά γραπτές πηγές για την ύπαρξη ιπποδρομιών στο νησί δεν υπάρχουν παρά μόνο από τη Ρωμαϊκή περίοδο (58 π.Χ. – μέσα 4ου αιώνα μ.Χ.). Σε μια φθαρμένη επιγραφή που βρέθηκε στη Λάπηθο, αναφέρεται η οργάνωση προς τιμή του «Θεού Σεβαστού Καίσαρος» (δηλαδή του Οκταβιανού Αυγούστου) γυμναστικών και ιππικών αγώνων το 27 π.Χ. Πληροφορίες για τη διεξαγωγή ιπποδρομιών στην Κύπρο προέρχονται και από τα πρώιμα χριστιανικά χρόνια και συγκεκριμένα μέσα από τις Πράξεις του αποστόλου Βαρνάβα, που αναφέρεται στη δεύτερη περιοδεία του στο νησί το 49 μ.Χ. Στο συγκεκριμένο κείμενο γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων, στην ύπαρξη ιπποδρομιών τουλάχιστον σε δυο κυπριακές πόλεις, το Κίτιον και τη Σαλαμίνα και στην τέλεση ιππικών αγώνων. Ασφαλώς ιππόδρομοι πρέπει να υπήρχαν σε διάφορες περιοχές του νησιού, ως αποτέλεσμα των ρωμαϊκών επιδράσεων. Στα ιπποδρόμια δεν τελούνται αποκλειστικά μόνο ιπποδρομίες, αλλά και άλλου είδους εκδηλώσεις όπως γιορτές, παρελάσεις, θηριομαχίες όπως ακριβώς λάμβαναν χώρα στα μεγάλα ιπποδρόμια της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης.

Αγώνες με τέθριππο