Η Αρσινόη ή Αναξαρέτη, σύμφωνα με κάποιες άλλες πηγές, ήταν κόρη του Νικοκρέοντα, βασιλιά της Σαλαμίνας. Ο μύθος που θα ακολουθήσει παραδίδεται από τον Αντωνίνο Λιβεράλι και τονίζει την υπεροψία και την υπέρμετρη υπερηφάνεια η οποία δεν μένει ατιμώρητη από τις θεϊκές δυνάμεις. Ο Αρκεοφών, γιος του Μυννυρίδη εκ Σαλαμίνος, ερωτεύτηκε τρελά την Αρσινόη η οποία δεν έδειχνε να κολακεύεται από τις προθέσεις του νεαρού που επιζητεί διακαώς να την παντρευτεί. Ο πατέρας της Αρσινόης δείχνει φανερά ενοχλημένος από την κρούση του Αρκεοφώντος λόγω της ταπεινής φοινικικής του καταγωγής παρά το ότι είχε να προσφέρει σε αυτή πολύ περισσότερη προίκα από αυτή που προσέφεραν οι υπόλοιποι μνηστήρες. Παρακινημένος από τα δεσμά του έρωτα, ο Αρκεοφών στέλνει μέσω της τροφού της οικογενείας δώρα και μηνύματα στην κόρη. Όταν γίνεται αντιληπτό από την οικογένεια, σακατεύουν την τροφό κόβοντας μέλη από το σώμα της όπως γλώσσα, μύτη και δάκτυλα.
Ο Αρκεοφών, έτσι, περιέπεσε σε βαθιά λύπη και απείχε από το φαγητό με αποτέλεσμα να πεθάνει. Τότε είναι που επεμβαίνει η θεά του έρωτα, Αφροδίτη. Καθώς η Αρσινόη σκύβει από το παράθυρο για να δει από περιέργεια το νεκρό σώμα του Αρκεοφώντος που τέθηκε σε δημόσια θέα από τους χαροκαμένους γονείς του και τους πενθούντες πολίτες, η Αφροδίτη την μετέτρεψε σε πέτρα ριζώνοντας τα πόδια της στη γη. Η πέτρα στην καρδιά της είχε καταλάβει τώρα το κορμί της
Ο μύθος σχετίζεται με το άγαλμα ή τη λατρεία της Παρακυπτούσης Αφροδίτης στη Σαλαμίνα σύμφωνα με αναφορές του Οβίδιου. Ήταν τουλάχιστον γνωστός από τον 3ο αι. π.Χ από τον Ερμησιάνακτα τον Κολοφώνιο. Εκτός από τον Λιβεράλι, ο μύθος παρατίθεται επίσης από τον Οβίδιο σε άλλη εκδοχή με ελάχιστες διαφορές. Για παράδειγμα, ονομάζει την ηρωίδα Αναξαρέτη και τον ήρωα Ίφι ενώ ο Ίφης κρεμάζεται.
Ο Νικοκρέων (330 π.Χ. - 311/310 π.Χ.), πατέρας της Αρσινόης, ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο ο οποίος σύμφωνα με τον Πλούταρχο βοήθησε τον Μ. Αλέξανδρο στην πολιορκία της Τύρου.
