Ο Θησέας και η Αριάδνη σύμφωνα με τη μυθολογία γνωρίζονται και ερωτεύονται, όταν ο Θησέας ταξιδεύει στην Κρήτη με σκοπό να αντιμετωπίσει το Μινώταυρο. Οι Αθηναίοι είχαν υποχρεωθεί από το Μίνωα, βασιλιά της Κρήτης , κάθε εννέα χρόνια να πληρώνουν φόρο υποτέλειας, στέλνοντας εφτά νέους και νέες για να αποτελέσουν τροφή για τον άγριο Μινώταυρο που ζούσε στο Λαβύρινθο. Ο Θησέας αποφάσισε να πάρει τη θέση ενός από τους εφτά νέους και να αντιμετωπίσει το τέρας. Δεν θα κατάφερνε όμως το στόχο του, εάν δεν είχε τη βοήθεια της Αριάδνης, η οποία του έδωσε ένα κουβάρι κλωστή για να το ξετυλίγει όταν έμπαινε στο λαβύρινθο, για να μπορέσει να βρει την έξοδο. Ο Θησέας σκοτώνει το Μινώταυρο, ελευθερώνει τους ομήρους και παίρνοντας μαζί του την Αριάδνη ξεκινά το ταξίδι της επιστροφής.
Σε αυτό το σημείο παρουσιάζονται διάφορες εκδοχές σχετικά με την έκβαση της σχέσης του Θησέα με την Αριάδνη. Μια από αυτές αναφέρεται στην εγκατάλειψη της Αριάδνης από το Θησέα στο νησί της Νάξου, έπειτα από τη θεϊκή επιταγή του Διόνυσου, ο οποίος θέλησε ο ίδιος να παντρευτεί την Αριάδνη. Μια παραλλαγή του συγκεκριμένου μύθου αναφέρει, ότι ο Θησέας, παρασυρμένος από την έπαρση και την επιπολαιότητα του ,εγκαταλείπει τη γυναίκα του στο νησί, ενώ αργότερα για τους ίδιους λόγους ξεχνά να σηκώσει τα άσπρα πανιά στο καράβι του, σημάδι ότι τα πράγματα είχαν πάει καλά, με αποτέλεσμα ο πατέρας του να πέσει στη θάλασσα και να πνιγεί.
Μια άλλη εκδοχή του μύθου μας δίνεται από τον Πλούταρχο, ο οποίος την πληροφορείται από το έργο του Παίωνα του Αμαθουσίου. Η κυπριακή παραλλαγή του μύθου απενοχοποιεί και αποκαθιστά την καλή φήμη του Θησέα αποδίδοντας την εγκατάλειψη της Αριάδνης στις άσχημες καιρικές συνθήκες. Ο Θησέας , ριγμένος από θαλασσοταραχή στην Κύπρο, αποφασίζει να αφήσει την έγκυο Αριάδνη, η οποία εξαιτίας της τρικυμίας βρισκόταν σε άθλια κατάσταση, στην ακτή της Αμαθούντας. Έτσι , ενώ η Αριάδνη αποβιβάστηκε, ο Θησέας μάταια προσπαθούσε να σώσει το καράβι του και να το δέσει στην ακτή. Παρασυρμένος λοιπόν από τα κύματα εγκαταλείπει την Αριάδνη στην Κύπρο, χωρίς τη θέληση του.
Στην Αμαθούντα οι ντόπιες γυναίκες προσπαθούν να απαλύνουν τον πόνο της Αριάδνης και αναλαμβάνουν να την περιποιηθούν και να τη φροντίσουν. Παρόλα αυτά η Αριάδνη δεν θα τα καταφέρει και θα πεθάνει πάνω στον τοκετό της. Οι Αμαθούσιοι θα την θάψουν έχοντας στα σπλάχνα της το αγέννητο παιδί της. Όταν ο Θησέας κατορθώνει επιτέλους να επιστρέψει στο νησί ανακαλύπτει τον τραγικό θάνατο της συζύγου του. Τότε δίνει χρήματα στους κατοίκους της Αμαθούντας, για να τελούν θυσίες προς τιμή της και για να στήσουν δύο αγαλματάκια, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο. Τα δυο αυτά αγαλματίδια δηλώνουν τη διττή φύση της Αριάδνης: από τη μια δηλώνει την ακμή, τη βλάστηση και τη ζωή και από την άλλη το μαρασμό, τη φθορά και το θάνατο. Μέρος των λατρευτικών τελετών εις μνήμη της Αριάδνης αποτελούσε ο χορός νέων ανδρών που προσποιούνταν τους πόνους του τοκετού. Το έθιμο της αρρενολοχείας, της μίμησης δηλαδή του τοκετού από άνδρες, προήλθε πιθανότατα από τη μινωική Κρήτη.
Άλλωστε ο μινωικός πολιτισμός και η Κρήτη φαίνεται να είχαν ιδιαίτερη επίδραση στον πολιτισμό της Κύπρου. Η Αριάδνη, η οποία λατρευόταν στην Κρήτη ως θεά έρχεται στην Αμαθούντα και μετά το θάνατό της θα ταυτιστεί με τη θεά Αφροδίτη και με το όνομα Αριάδνη – Αφροδίτη λατρεύεται ως θεά της βλάστησης και της γονιμότητας.
Η αμαθούσια παραλλαγή του συγκεκριμένου μύθου γίνεται αποδεκτή κατά την κλασσική περίοδο και ακόμη περισσότερο κατά την ελληνιστική εποχή, όπου η Αθήνα είχε εδραιωθεί ως ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα των ελληνικών πόλεων. Ο αττικός ήρωας Θησέας, με αυτή την εκδοχή του μύθου, απαλλάσσεται από όλους τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που του είχαν αποδοθεί και αποτελεί ένας άξιος βασιλιάς της πόλης των Αθηνών.
Σχετικοί Συνδέσμοι
Αρχαιολογικός Χώρος Αμαθούντας, Φωτογραφίες & Χάρτης.
